Εκπληκτικές δηλώσεις του αστέρα του Παναθηναϊκού AKTOR στη Σερβία, όπου ξεκαθάρισε πως ο δικός του ερχομός στην Ευρώπη άνοιξε το δρόμο για να περάσουν σπουδαία ταλέντα τον Ατλαντικό.
Πέρα απ’ την απίστευτη αξία του ως μπασκετμπολίστας, ο Κέντρικ Ναν φημίζεται για την ειλικρίνειά του. Δεν είναι άνθρωπος της μετριοφροσύνης. Αυτό που σκέφτεται το λέει. Μιλώντας στην «Mozzart Sport» της Σερβίας, ανέλυσε το σκεπτικό του για τον ίδιο. Λέγοντας ορθά-κοφτά πως κανείς παίκτης στην Euroleague δεν μπορεί να τον σταματήσει μόνος του!
Παράλληλα, ανέλυσε το γιατί έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο, κάνοντας λόγο για τη σκληρή δουλειά στις στιγμές που οι υπόλοιποι προτιμούν να ξεκουράζονται ή να κάνουν διακοπές.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ναν:
Για τον παίκτη που μπορεί να τον σταματήσει στην Ευρωλίγκα: «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν παίκτη γιατί κανένας παίκτης δεν μπορεί να με σταματήσει. Χρειάζονται double ή triple team για να με εμποδίσουν να σκοράρω. Χρειάζεται ένα ομαδικό σχέδιο για να με σταματήσει. Έχω δουλέψει πολύ σκληρά στην καριέρα μου για να φτάσω στο επίπεδο όπου δεν υπάρχει παίκτης που να μπορεί να με σταματήσει».
Για την Euroleague: «Η Euroleague είναι καλή, ανταγωνιστική. Όσο περνάει ο καιρός θα είναι ακόμα καλύτερη γιατί θα έρχονται όλο και καλύτεροι παίκτες, θα υπάρχει περισσότερη αθλητικότητα, νομίζω ότι στο άμεσο μέλλον θα υπάρχουν όλο και περισσότερα κορυφαία ταλέντα. Θεωρώ τον εαυτό μου ως εκείνον που ξεκίνησε αυτή την τάση, όταν πρόκειται για παίκτες από την Αμερική, εκείνους στο κορυφαίο επίπεδο. Νομίζω ότι υπήρχε ένα στερεότυπο που ήταν συνδεδεμένο με την Ευρώπη. Οι παίκτες στις ΗΠΑ θεωρούσαν ότι το να έρθουν στην Ευρώπη ήταν ένα βήμα πίσω στην καριέρα τους. Πρόκειται απλώς για άγνοια, δεν καταλαβαίνουν τι είναι πραγματικά η Ευρώπη. Είναι γεμάτη από σπουδαίους παίκτες και συλλόγους. Απλά πρέπει να έρθεις και να το ζήσεις».
Για την προοπτική επιστροφής στο ΝΒΑ: «Θα μπορούσα να είχα επιστρέψει στο ΝΒΑ, να είχα υπογράψει κάποιο συμβόλαιο για training camp και να προσπαθήσω να παλέψω για κάτι παραπάνω, αλλά σε αυτό το σημείο της ζωής μου, ρώτησα τον εαυτό μου, το θέλω πραγματικά αυτό; Είμαι 29 χρονών, θέλω σταθερότητα. Τώρα έχω οικογένεια και παιδιά. Δεν μπορώ να μετακινούμαι συνέχεια. Συνειδητοποίησα ότι ο γιος μου είναι στο ίδιο σχολείο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό».
