Την απόφασή του να σταματήσει την επαγγελματική του ποδοσφαιρική καριέρα ανακοίνωσε ο Ισμαέλ Μπλάνκο.
Ο «Ζορό» που σύνδεσε το όνομά του στην Ελλάδα με την ΑΕΚ, γνωστοποίησε την απόφασή του να αποχωρήσει μέσω του προφίλ του στα social media, σε ηλικία 41 ετών.
Ο Αργεντίνος ξεκίνησε την καριέρα του πριν από περίπου 22 χρόνια, ενώ στην χώρα μας αγωνίστηκε σε 169 ματς με την φανέλα της Ένωσης, μετρώντας 72 γκολ και 24 ασίστ. Παράλληλα, έπαιξε ακόμα σε Αιγάλεω, Παναρκαδικό και Ιάλυσο.
Συνοπτικά, στο μήνυμά του ο Ισμαέλ Μπλάνκο έγραψε:
«Από εκείνη τη μακρινή Παρασκευή, στις 6 Σεπτεμβρίου 2002, έχουν περάσει 22 χρόνια. Σήμερα είναι η ώρα να αποχαιρετήσω αυτό το πάθος που με συντρόφευε από παιδί. Δεν ήταν καθόλου εύκολο αλλά νιώθω ότι ήρθε η ώρα να κλείσω αυτό το κεφάλαιο.
Έφυγα από το σπίτι όταν ήμουν μόλις έφηβος. Έφυγα από την οικογένειά μου, τους φίλους μου και τις στοργές μου με ένα σακίδιο γεμάτο ελπίδες. Στην αρχή οι μέρες ήταν πολύ δύσκολες, μου έλειπε η αγκαλιά των γονιών μου, οι στιγμές που μοιράζομαι με τα αδέρφια και τους φίλους μου, αφήνοντας στην άκρη πολλά πράγματα.
Όπως να μοιράζομαι οικογενειακές συγκεντρώσεις, να βγαίνω με τους φίλους μου, που μπορούσαν να πάνε σε πάρτι, να βγουν έξω. Σαββατοκύριακα και πολλές άλλες δραστηριότητες που κατάφεραν να πραγματοποιήσουν στα νιάτα τους. Ξέγνοιαστος όσο ήμουν στην προπόνηση, πέρασα εποχές ταξιδεύοντας και φροντίζοντας τον εαυτό μου σαν επαγγελματίας και ακόμη και πριν γίνω. Υπήρξαν πολλές στιγμές που τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως έπρεπε. Με θυσίες, επιμονή, στάση και κυρίως με ταπεινότητα, μακροπρόθεσμα όλη αυτή η προσπάθεια άρχισε να αποδίδει καρπούς.
Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα, μπόρεσα να κάνω οικογένεια. Η γυναίκα μου μού χάρισε τρία υπέροχα παιδιά. Έκανα φιλίες, εμπειρίες και αξέχαστες στιγμές. Είχα την τιμή να έχω παίξει σε διαφορετικά πρωταθλήματα, αφήνοντας αυτές τις αναμνήσεις για πάντα στην καρδιά μου και τώρα είμαι ήσυχος που άφησα πίσω μου τα πάντα που φορούσα σε όλη την καριέρα μου σε κάθε γήπεδο που έπρεπε να τους εκπροσωπώ.
Ως μήνυμα στους νέους που ονειρεύονται να φτάσουν στην κορυφή, τους λέω ότι παλεύουν για τα όνειρά τους. Θα υπάρξουν δύσκολες στιγμές, θα χρειαστούν θυσίες που θα πονέσουν, αλλά αν αγαπάς αυτό το άθλημα όπως έκανα εγώ, κάθε προσπάθεια θα αξίζει τον κόπο. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω κυρίως την οικογένειά μου, που με συνόδευσε σε αυτή την περιπέτεια με την άνευ όρων υποστήριξή της. Όλους τους συναδέλφους μου στο τεχνικό προσωπικό, τον ιατρικό εξοπλισμό και το προσωπικό κάθε κλαμπ από το οποίο έχω περάσει. Επίσης, τους οπαδούς όλων των συλλόγων για τις εκφράσεις αγάπης και στοργής που μου έδειχναν πάντα σε όλη μου την καριέρα. Δε θα ξεχάσω ποτέ όλα αυτά που ζήσαμε μαζί».
